ในประเด็นนี้ ก่อนอื่นผู้ประกอบการต้องเริ่มที่ทำความเข้าใจกับคำว่า “โรงงาน” เสียก่อนว่ามีความหมายว่าอย่างไร เพื่อที่จะพิจารณาได้ว่ากิจการของตนเข้าข่ายต้องขออนุญาตตั้งโรงงานตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่ ซึ่งคำว่า “โรงงาน” ตาม พรบ.โรงงาน พ.ศ.2535 หมายถึง อาคาร สถานที่ หรือยานพาหนะที่ใช้เครื่องจักรที่มีกำลังรวมตั้งแต่ 5 แรงม้าขึ้นไป หรือใช้แรงงานตั้งแต่ 7 คนขึ้นไปสำหรับทำ ผลิต ประกอบ บรรจุ ซ่อม ซ่อมบำรุงทดสอบ ปรับปรุง แปรสภาพ ลำเลียง เก็บรักษา หรือทำลายสิ่งใดๆ ทั้งนี้ตามประเภทหรือชนิดของโรงงานที่กำหนดในกฎกระทรวง ซึ่งตามกฎหมายได้แบ่ง โรงงานได้แบ่งออกเป็น 3 จำพวก ได้แก่

        โรงงานจำพวกที่ 2 คือ โรงงานที่มีแรงม้ารวมของเครื่องจักรมากกว่า 20 แรงม้าแต่ไม่เกิน 50 แรงม้าและ/หรือมีจำนวนคนงาน 21-50 คน(ยกเว้นโรงงานที่มีมลภาวะให้จัดเป็นโรงงานจำพวกที่ 3) เป็นโรงงานที่ไม่ต้องขออนุญาต แต่ต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดเช่นเดียวกับโรงงานจำพวกที่ 1 และเมื่อจะเริ่มประกอบกิจการโรงงานต้องแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ทราบก่อน

        โรงงานจำพวกที่ 3 คือ โรงงานที่มีแรงม้ารวมของเครื่องจักรมากกว่า 50 แรงม้า และ/หรือ มีจำนวนคนงานมากกว่า 50 คน หรือเป็นโรงงานที่มีมลภาวะ เป็นโรงงานที่ต้องรับใบอนุญาตก่อนจึงจะตั้งโรงงานได้ โดยผู้ประกอบการจอต้องทำใบขออนุญาต ได้แก่ แบบ รง.3 คือ แบบคำขอรับใบอนุญาต และแบบ รง.4 คือ ใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน นอกจากนี้ ยังมีแบบ รง.3/1 คือแบบขอต่ออายุใบอนุญาต และ แบบ รง.3/2 คือแบบคำขอรับโอนใบอนุญาตประกอบกิจการ ซึ่งจะใช้ในกรณีที่มีการซื้อ เช่า หรือเช่าซื้อโรงงาน รวมถึงการรับเป็นมรดก เป็นต้น

        การตรวจสอบสถานภาพของโรงงานว่าจัดอยู่ในกลุ่มโรงงานจำพวกใด ผู้ประ กอบการต้องพิจารณาจากข้อมูลชนิดของกิจการ แรงม้าเครื่องจักร และจำนวนคนงานที่ใช้ในโรงงาน ซึ่งรายละเอียดการแบ่งจำพวกโรงงานจะระบุในกฎกระทรวง(พ.ศ.2535)ออกตามความในพระราชบัญญัติโรงงาน พ.ศ.2535 หรือสามารถสอบถามจากได้จากหน่วยราชการ